طرح مسکن جدید ویکتوریا علیرغم اهداف بلندپروازانه خود برای رسیدگی به بحران مسکن ایالت، با انتقاد شدید توسعه‌دهندگان و کارشناسان صنعت روبرو شده است.
این سیاست شامل اقداماتی مانند مالیات بر املاک خالی، تسهیل محدودیت‌ها بر مسکن‌های ثانویه کوچک مانند خانه‌های مادربزرگ و پدربزرگ، و تسریع توسعه تقریباً 10,000 خانه در سال گذشته است. دولت همچنین متعهد شده است که زمین‌های مازاد را برای مسکن آزاد کند و در زیرساخت‌های مناطق در حال رشد سرمایه‌گذاری کند.
با این حال، منتقدان استدلال می‌کنند که رویکرد این طرح برای افزایش تراکم و وضع مالیات می‌تواند سرمایه‌گذاری خصوصی را بدون رسیدگی کافی به علل اصلی بحران، مانند هزینه‌های بالای ساخت‌وساز و فرآیندهای توسعه کند، بازدارند.
توسعه‌دهندگان بر نیاز به انواع مسکن مقرون‌به‌صرفه و مطلوب‌تر، مانند خانه‌های ردیفی و خانه‌های خانوادگی، به جای تمرکز اصلی بر آپارتمان‌های ممتازی که بسیاری از خانواده‌ها نمی‌توانند از عهده هزینه‌های آن برآیند، تأکید می‌کنند. آنها همچنین بر اهمیت تسریع در تصویب زمین و حمایت زیرساختی قابل توجه برای عملی کردن این توسعه‌ها تاکید می‌کنند.