پیتر داتن، رهبر اپوزیسیون استرالیا، پس از فشارهای گسترده و واکنش‌های منفی به برنامه‌اش برای مجبور کردن کارمندان دولتی به بازگشت به دفاتر، تصمیم خود را تغییر داد. این سیاست ابتدا به این دلیل مطرح شده بود که داتن اعتقاد داشت کار در دفتر می‌تواند بهره‌وری بیشتری را به همراه داشته باشد، اما نظر او پس از نظرسنجی‌ها و انتقادهایی که از سوی گروه‌های مختلف جامعه مطرح شد، تغییر کرد. به‌ویژه، نظرسنجی‌ها نشان داد که این برنامه به‌ویژه برای زنان، که بسیاری از آن‌ها به انعطاف‌پذیری کار از خانه نیاز دارند تا از فرزندان خود مراقبت کنند، مناسب نیست.
حزب کارگر نیز به شدت به این سیاست انتقاد کرد و اعلام کرد که برنامه داتن می‌تواند بسیاری از کارمندان را به اشتراک شغلی سوق دهد و درآمد آن‌ها را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. بر اساس گفته‌ها، این طرح می‌تواند موجب کاهش دستمزدها تا 740 دلار در هفته، معادل 38 هزار دلار در سال، شود. در واکنش به این انتقادات، پیتر داتن تصمیم گرفت از برنامه اولیه خود عقب‌نشینی کند و برای حفظ نظر مثبت رأی‌دهندگان، به سیاست‌های کار از خانه ادامه دهد.
در نهایت، این تغییر سیاست پیتر داتن باعث شد تا انتقادهای جدیدی از سوی وزرای دولت استرالیا و مقامات اپوزیسیون مطرح شود. این تغییر سیاست نه تنها نشان‌دهنده چالش‌های سیاسی برای داتن است، بلکه نشان می‌دهد که برنامه‌های سیاستی در شرایط مختلف اجتماعی و اقتصادی می‌توانند به سرعت تغییر کنند.